Tłumacz Migam - Międzynarodowe Centrum Kultury Svg Vector Icons : http://www.onlinewebfonts.com/icon Tekst łatwy do czytania i rozumienia Informacje dla zwiedzających
Zdjęcie Rynku Głównego, widok z lotu ptaka
50 lat Konwencji Światowego Dziedzictwa UNESCO. Osiągnięcia i wyzwania w Europie
A-
A+

W 2022 roku przypada 50. rocznica uchwalenia przez Zgromadzenie Generalne UNESCO „Konwencji o ochronie światowego dziedzictwa kultury i natury”. Z tej okazji w Międzynarodowym Centrum Kultury odbyła się międzynarodowa konferencja naukowa. Jej organizatorami są MCK i Polski Komitet ICOMOS, a współorganizatorem Urząd Miasta Krakowa. Konferencja odbyła się stacjonarnie w Krakowie oraz online za pośrednictwem platformy unesco50.mck.krakow.pl.

W ciągu półwiecza to właśnie Konwencja okazała się największym sukcesem Organizacji Narodów Zjednoczonych do spraw Oświaty, Nauki i Kultury w wymiarze globalnym. Kraje europejskie były wśród pierwszych, które ratyfikowały konwencję, a wśród 12 wpisów inicjujących w 1978 roku Listę UNESCO znalazły się trzy z Europy, w tym Kraków. Obecnie wśród ponad 1100 miejsc Światowego Dziedzictwa blisko 40 procent stanowią europejskie. Setki najcenniejszych europejskich dóbr kultury zostały więc uznane za Światowe Dziedzictwo, a blisko 1000 kolejnych znajduje się na tzw. „Liście informacyjnej”, zatem kraje europejskie aktywnie i powszechnie uczestniczą w systemie Światowego Dziedzictwa, a najcenniejsze dziedzictwo Europy ma status dóbr Światowego Dziedzictwa UNESCO.

Znaczenie ruchu Światowego Dziedzictwa UNESCO znacznie wykracza poza zabytki i miejsca wpisane na Listę. Zwraca uwagę powszechność Konwencji, do której przystąpiło więcej państw niż jest członków ONZ. Z perspektywy ochrony całego dziedzictwa, największe znaczenie ma doskonalenie metod analizy i form ochrony dóbr Światowego Dziedzictwa oraz szerokie rozpowszechnianie tych wzorców. Dotyczy to oceny wartości dziedzictwa, analizy autentyzmu i integralności oraz wielu rozwiązań w zarządzaniu dziedzictwem — m.in. oceny zagrożeń, monitoringu, współpracy z interesariuszami. Standard tych działań jest wprowadzany do ochrony innych zabytków, gdyż specjaliści zajmujący się tymi problemami działają w wielu krajach i przenoszą te rozwiązania do krajowych systemów ochrony dziedzictwa. Ruch Światowego Dziedzictwa UNESCO stał się ważnym elementem rozwoju światowej teorii oraz praktyki konserwatorskiej.

Lista Światowego Dziedzictwa UNESCO ważna jest również dla propagowania idei ochrony dziedzictwa, jest bowiem marką powszechnie znaną i rozpoznawaną. Dziedzictwo i jego ochrona jest postrzegane są jako przedmiot dumy, ważny element tożsamości i znaczący czynnik gospodarczy. Zabytki i miejsca wpisane na Listę stały się celem odwiedzin milionów turystów, dzięki czemu ochrona dziedzictwa jest już oczywistym elementem strategii działania władz zarówno centralnych, jak i lokalnych.

Sukcesy i znaczenie Światowego Dziedzictwa UNESCO sprawiają, że przyszłość ruchu ma duże znaczenie. Potrzebna jest całościowa refleksja, która podsumuje osiągnięcia, oceni stan obecny, sformułuje prognozy i zadania na przyszłość. Nie mniej ważna jest kwestia przeniesienia tych doświadczeń na inne obszary ochrony dziedzictwa.

Podsumowanie dotychczasowych doświadczeń Europy i szersza refleksja mogą być pożyteczne dla dalszego rozwoju i udoskonalania systemu Światowego Dziedzictwa. Temu miała służyć m. in. konferencja „50 lat Konwencji Światowego Dziedzictwa UNESCO. Osiągnięcia i wyzwania w Europie”, która odbyła się w Międzynarodowym Centrum Kultury w dniach 8 – 10 czerwca 2022 r.

Tematyka konferencji została ujęta w formie 6 sesji, podejmujących następujące zagadnienia:

— dorobek i doświadczenia „Konwencji o ochronie światowego dziedzictwa”w Europie;
— doświadczenia i problemy europejskich miast wpisanych na Listę Światowego Dziedzictwa;
— ocena obecnej sytuacji i perspektywy rozwoju Listy Światowego Dziedzictwa;
— możliwości wykorzystania doświadczeń systemu w krajowych systemach ochrony dziedzictwa;
— potrzeby modyfikacji wynikające z doświadczeń europejskich — co Europa może zaproponować WHL?
— współpraca wyszehradzka jako przykład regionalnej troski o miejsca z Listy.

Wybór Krakowa na miejsce konferencji nie jest przypadkowy. Tutejsze historyczne centrum zostało wpisane jako pierwsze europejskie miasto na Listę Światowego Dziedzictwa, wśród pierwszych 12 nominacji, które zainicjowały Listę UNESCO w 1978 roku. Od pamiętnego sympozjum KBWE w 1991 roku w Krakowie Międzynarodowe Centrum Kultury jest zaangażowane w międzynarodowy dialog nad dziedzictwem kulturowym. Kraków był także gospodarzem 41. sesji Komitetu Światowego Dziedzictwa, podczas której wybrzmiała potrzeba włączenia społeczeństwa obywatelskiego w system ochrony dziedzictwa kulturowego.


Konferencja odbyła się w języku angielskim z tłumaczeniem na język polski.

Szczegółowe informacje o prelegentach i programie konferencji znajdują się na stronie unesco50.mck.krakow.pl


Organizatorzy: 


  Logo MCK


Wsparcie finansowe:

 

Logo Krakowa 

×
Dodano do koszyka:

Kontynuuj zakupy Przejdź do koszyka