Tłumacz Migam - Międzynarodowe Centrum Kultury Svg Vector Icons : http://www.onlinewebfonts.com/icon Tekst łatwy do czytania i rozumienia Informacje dla zwiedzających

Zsolnay. Węgierska secesja

19.04.2017-02.07.2017

Informacje o wystawie

Godziny otwarcia galerii: wtorek–niedziela
10:00–18:00 (ostatnie wejście 17:30)
Ceny biletow: bilet normalny – 12 zł, bilet ulgowy – 7 zł, bilet rodzinny – 20 zł

HAPPY HOUR – wstęp na wystawę za 1 zł.
W każdy wtorek i środę w godzinach 10.00–11.00 

W każdą niedzielę, w cenie biletu zwiedzanie wystawy z przewodnikiem:
godz. 12.00 w języku polskim
godz. 16.00 w języku angielskim
Fenomen manufaktury Zsolnay, mający swe korzenie w położonym na południu Węgier Peczu, stanowi ważny rozdział w historii węgierskiej secesji i dopełnia obraz sztuki około 1900. Charakter produkowanych przedmiotów odpowiadających stylistycznym gustom epoki, wizja właścicieli i innowacyjność stosowanych technologii sprawiły, że fabryka Zsolnay stała się jedną z najbardziej znanych producentów ceramiki nie tylko na terenie Austro-Węgier, ale i całej Europy. Wyroby Zsolnay doceniał i kolekcjonował m.in. Walter Crane – artysta związany z ruchem Arts and Crafts. Ciesząca się międzynarodową renomą manufaktura (liczne nagrody na wystawach światowych – np. w Wiedniu [1873] czy Paryżu [1878, 1900]) jest również ważnym elementem krajobrazu i tożsamości Peczu.

Początki fabryki sięgają połowy XIX wieku, ale założona w Peczu przez Miklósa Zsolnaya manufaktura prawdziwy rozkwit zaczęła przeżywać za czasów jego syna, Vilmosa. Kolejne generacje rodziny Zsolnay – w tym polski inżynier Tadeusz (Tádé) Sikorski, który poślubił córkę właścicieli Júlię – rozwijały działalność fabryki, włączając się aktywnie nie tylko w zarządzanie obiektem i jego rozbudowę, lecz także w proces koncepcyjny i projektowy wytwarzanych przedmiotów.

Czas jej największego rozkwitu przypadł na przełom XIX i XX wieku. Głoszony wówczas postulat syntezy sztuk i odrodzenia rzemiosł zaowocował nie tylko włączeniem się artystów w projektowanie przedmiotów codziennego użytku, lecz także przyczynił się do zmian w obrębie stosowanych procesów technologicznych. Okres secesji wiązał się również z intensywnym rozwojem ceramiki, która ze względu na plastyczność wykorzystywanego w jej produkcji tworzywa stwarzała doskonałe możliwości kreowania form odpowiadających stylowym preferencjom epoki. Te tendencje doskonale obrazuje manufaktura Zsolnay, której wyroby nie tylko odzwierciedlały popularną wówczas stylistykę (miękkie linie, niemal rzeźbiarskie formy, kwiatowo-organiczna ornamentyka), ale także, co szczególnie istotne, odznaczały się zastosowaniem innowacyjnych technologii. O sukcesie Zsolnoy – obok wysmakowanych w formie obiektów będących dziełem wykształconych w Budapeszczie czy Wiedniu i związanych z fabryką projektantów  – zadecydowało wprowadzenie m.in. techniki eosyny i pirogranitu. Pierwsza z nich nadawała przedmiotom iryzujący, metaliczny odcień. Druga, wykorzystywana do produkcji detali architektonicznych, wpływała na ich trwałość, wytrzymałość i odporność na działanie warunków atmosferycznych.

Ważny obszar aktywności manufaktury Zsolnay, obok ceramiki dekoracyjnej i użytkowej, stanowiła produkcja elementów wykorzystywanych w dekoracji architektonicznej licznych budynków na terenie dawnej monarchii austro-węgierskiej – wielobarwne okładziny zdobiły dachy, fasady i wnętrza gmachów publicznych, świątyń i budynków mieszkalnych. Do dzisiaj można je spotkać w licznych miastach na terenie Węgier, Austrii, Serbii czy Rumunii. Wśród nich do ważniejszych przykładów należą realizacje Ödöna Lechnera, jednego z kluczowych węgierskich twórców łączącego w swej pracy elementy secesji i stylu narodowego. Produkowane przez rodzinę Zsolnay obiekty stanowią jedne z ważniejszych przykładów sztuki użytkowej i architektury secesyjnej nie tylko na Węgrzech, ale także w kontekście europejskim i światowym. Są porównywane na przykład z wyrobami Louis Comfort Tiffany’ego czy Clémenta Massiera.

Na wystawie zaprezentowanych zostało ponad 100 obiektów (ceramika dekoracyjna, rysunki i detale architektoniczne) z kolekcji Janus Pannonius Múzeum w Peczu. Była to pierwsza prezentacja zbiorów i samego zjawiska w Polsce.

Wystawa przygotowana we współpracy z Janus Pannonius Múzeum w Peczu.
Na wystawę wypożyczono również obiekty ze zbiorów Muzeum Mazowieckiego w Płocku.
Wystawa pod Honorowym Patronatem Prezydenta Miasta Krakowa Jacka Majchrowskiego i Prezydenta Miasta Peczu Zsolta Pávy.
Wystawa realizowana w ramach Roku Kultury Węgierskiej w Polsce.
 
Kuratorki: Natalia Żak, Orsolya Kovács

Aranżacja plastyczna: Anna Wisz

Koordynacja: Regina Pytlik

Projekt katalogu: Krzysztof Radoszek

Redaktor prowadząca: Marzena Daszewska

Współpraca: Adrianna Alksnin, Marcin Dyrcz, Monika Chrabąszcz-Tarkowksa, Ewa Czarnecka, Marta Gaj, Edyta Gajewska, Kama Guzik, Karolina Korzeniowska, Magdalena Link-Lenczowska, Helena Postawka-Lech
 
×
Dodano do koszyka:

Kontynuuj zakupy Przejdź do koszyka