Tłumacz Migam - Międzynarodowe Centrum Kultury Svg Vector Icons : http://www.onlinewebfonts.com/icon Tekst łatwy do czytania i rozumienia Informacje dla zwiedzających

MAKOM. Dani Karavan. Esencja miejsca

27.06.2015-20.09.2015

Informacje o wystawie

Godziny otwarcia galerii: wtorek–niedziela, godz. 11.00–19.00
Ostatnie wejście na wystawę o godz. 18.30

Ceny biletow: bilet normalny – 10 zł, bilet ulgowy – 6 zł, bilet rodzinny – 14 zł
W każdy wtorek i środę w godzinach 11.00–12.00 HAPPY HOUR – wstęp na wystawę za 1 zł.

W każdą niedzielę, w cenie biletu zwiedzanie wystawy z przewodnikiem:
godz. 12.00 w języku polskim
godz. 16.00 w języku angielskim

Promocja biletowa –jeden bilet na dwie wystawy!

Zapraszamy do zwiedzania wystaw w CRICOTECE (ul. Nadwiślańska 2–4) oraz ekspozycji Makom. Dani Karavan. Esensja miejsca w Galerii MCK  (Rynek Główny 25).
  • z biletem z Galerii MCK wstęp wolny do Cricoteki
  • z biletem z Cricoteki wstęp wolny do Galerii MCK  
Promocja obowiązuje od 27 czerwca do 20 września 2015 r.
Makom znaczy po hebrajsku „miejsce”. To słowo to zarazem klucz do rozumienia sztuki Daniego Karavana. Miejsce jest bowiem dla artysty punktem wyjścia, inspiracją, jednocześnie kontekstem i materią dzieła zarówno w przestrzeni naturalnej, jak i w przestrzeni miejskiej, galeryjnej bądź muzealnej.

Tworzywem dla artysty są nie tylko beton, kamień, stal, drewno, ale także woda, piasek, roślinność, wiatr, słońce, śpiew ptaków, krajobraz, a nawet widok z okna i pustka. Z tych składników izraelski artysta kreuje prace site-specific, czyli przeznaczone dla wybranego, konkretnego miejsca i wchodzące w wielorakie relacje z jego przestrzenią. Dla artysty ludzie są zawsze integralnym i dopełniającym całość elementem jego dzieła. Wykreowane przez Karavana formy zachęcają ludzi do wejścia w dzieło, do fizycznej aktywności, interakcji i estetycznej percepcji. Stają się bardziej aktorami niż biernym widzami.

Dani Karavan to izraelski artysta urodzony w Tel Awiwie w rodzinie galicyjskich emigrantów, którzy w latach dwudziestych XX wieku przyjechali do Palestyny, aby wspólnie z innymi kłaść podwaliny pod przyszłe państwo żydowskie. Edukację artystyczną pobierał między innymi w założonej w 1906 roku przez Borysa Schatza Akademii Sztuki i Wzornictwa Bezalel. Uczelnia ta w pierwszym okresie swojego istnienia skupiała się przede wszystkim na zdefiniowaniu, czy raczej stworzeniu narodowej sztuki izraelskiej, próbując łączyć wpływy wszystkich kultur, jakie reprezentowali przybywający do Palestyny osadnicy. Również w projektach Karavana wielokrotnie można dostrzec inspiracje lokalnymi kulturami.


Do jego najsłynniejszych dzieł należą:
Negev Monument czyli Pomnik Brygady Negev w Beer Szewie (1963–1968) – pierwsza wielkoskalowa praca Karavana, określana jest przez niego samego jako idiom jego twórczości. Betonowa struktura współgra z otaczającą ją pustynią, a dodatkowego efektu akustycznego dostarczają organy wiatrowe.

Kikar Levana (Biały Plac) w Tel Awiwie (1977–1988) to hołd dla budowniczych miasta, zwłaszcza części wzniesionej przez architektów z kręgu Bauhausu. Tel Awiw (hebr. Wzgórze wiosny) to miasto stworzone od podstaw przez osadników żydowskich, które w ciągu stu lat rozrosło się, by stać się nowoczesną metropolią. Dzieło Karavana umieszczone w przestrzeni miejskiego parku zgodnie z zamierzeniem autora, szybko stało się dla mieszkańców Tel Awiwu ulubionym miejscem wypoczynku.

Wśród dzieł Karavana bardzo ważne miejsce zajmują te upamiętniające ofiary II wojny światowej i Holocaustu. Do tej grupy należą między innymi pomnik W hołdzie więźniom obozu w Gurs (1993-1994) czy berliński Pomnik Pomordowanych Sinti i Romów Europy, Ofiar Narodowego Socjalizmu (1992–2012).

Pasaże – w hołdzie dla Waltera Benjamina w Portbou (1990–1994) jest chyba najbardziej znanym dziełem Karavana, zrealizowanym w miejscu wiecznego spoczynku tragicznie zmarłego w niewyjaśnionych okolicznościach w 1940 roku niemiecko-żydowskiego filozofa, Waltera Benjamina. Prowadzący prosto w odmęty kotłujących się fal korytarz, to w pewnym sensie droga donikąd, która przypomina o jego tragicznej śmierci.

Wymowa pomników tworzonych przez artystę często związana jest z tematami tolerancji, pokoju i poszanowania praw człowieka. Droga Praw Człowieka w Norymberdze (1988–1993) i Droga Pokoju (Niccana, 1996–2000) na granicy izraelsko-egipskiej to dwa dzieła bazujące na podobnej koncepcji i wyrażające podstawowe wartości, którym hołduje Karavan. W obu tych założeniach podstawową osią jest linia wyznaczana przez potężną kolumnadę.

Karavan ma na swoim koncie szereg wystaw indywidualnych i zbiorowych, wśród których na szczególną uwagę zasługują: Makom (herb. Miejsce, zaprezentowana w 1982 roku w Tel Aviv Museum of Art oraz Kunsthalle w Baden-Baden, Environment dla pokoju (Forte di Belvedere, Florencja  1978) czy instalacja Kadish – Requiem dla Sabry. To ostatnie dzieło szczególnie nawiązuje do „korzeni” samego artysty, ponieważ tym mianem określa się Żydów urodzonych i wychowanych na terenie Palestyny. Na uwagę zasługuje jeszcze inna wyjątkowa praca, zatytułowana Modlitwa o pokój Jerozolimy – monumentalna dekoracja ścienna umieszczona w głównej sali obrad izraelskiego Knessetu.

Szczególnym elementem niniejszej krakowskiej wystawy jest Hommage à Tadeusz Kantor – instalacja stworzona przez Daniego Karavana specjalnie dla Galerii MCK i odnosząca się do wieloletniej znajomości obu artystów.


Powiązane artykuły

×
Dodano do koszyka:

Kontynuuj zakupy Przejdź do koszyka