Prezentacja wystawy Katedra ormiańska we Lwowie we Wrocławiu

Wystawa Katedra ormiańska we Lwowie i jej twórcy została zaprezentowana w Muzeum Architektury we Wrocławiu. Prezentacja trwała od 23 czerwca do 4 września 2016.

Wystawa prezentowana wcześniej w MCK przedstawia malowidła ścienne Jana Henryka Rosena, zdobiące katedrę ormiańską we Lwowie. To jedno z ważniejszych dzieł polskiej sztuki sakralnej okresu międzywojennego, które dotychczas nie doczekało się szerszej prezentacji. 

Wystawa była też okazją poznania wyjątkowości nieznanego szerzej w Polsce ormiańskiego obrządku i kilkusetletnich dziejów Ormian we Lwowie. Oprócz dzieła Rosena i problemów jego konserwacji, pokazane zostały prace jakie na rzecz katedry wykonano przez krakowskich artystów, Franciszka Mączyńskiego i Józefa Mehoffera.

Od 2008 roku prace konserwatorskie przy malowidłach w katedrze prowadzone są pod nadzorem absolwentów Akademii Dziedzictwa, studiów podyplomowych realizowanych od 2001 roku przez Międzynarodowe Centrum Kultury wspólnie z Małopolską Szkołą Administracji Publicznej Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie.
Autorem większości zdjęć (zarówno na wystawie, jak i w towarzyszącym jej albumie) jest Paweł Mazur.

Jan Henryk Rosen (1891–1982) wychował się i wykształcił w Paryżu i Lozannie, ale nigdy nie odebrał formalnej edukacji artystycznej: rysować i malować nauczył się w pracowni ojca. Przez pewien czas był sekretarzem Ignacego Jana Paderewskiego i towarzyszył mu między innymi podczas negocjacji w Lidze Narodów w Genewie, decydujących dla kształtu odradzającego się państwa polskiego. Przez rok (1922–1923) był też urzędnikiem w Ministerstwie Spraw Zagranicznych w Warszawie, ale zrezygnował z pracy, by zająć się malarstwem. W pierwszej połowie lat dwudziestych XX wieku tworzył niewielkich rozmiarów obrazy o tematyce religijnej, inspirowane sztuką średniowieczną i żywotami świętych (zwłaszcza Złotą legendą Jakuba de Voragine). To właśnie te obrazy zachwyciły grono krytyków i amatorów sztuki, w tym arcybiskupa Józefa Teodorowicza, który zaproponował Rosenowi wykonanie monumentalnych malowideł w katedrze ormiańskiej. Dzieło to otworzyło mu drogę do kariery malarza kościelnego, a także zapewniło nominację na profesora Politechniki Lwowskiej (1930–1934).